Κάποιες φορές η αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας μόνο με τη συντηρητική θεραπεία (μη χειρουργική) δεν είναι εφικτή. Η καταστροφή του περιοδοντίου έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που καθιστά αδύνατη την επαναφορά υγείας στους περιοδοντικούς ιστούς με αυτή την τεχνική. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο περιοδοντολόγος μπορεί να κρίνει ότι απαιτείται και χειρουργική θεραπεία.

Οι πιο συνηθισμένες χειρουργικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας είναι:

1. Διάνοιξη κρημνού για απόξεση

Με μία μικρή τομή, αποκολλάμε τα ούλα και απομακρύνουμε την πέτρα-τρυγία που βρίσκεται υπό-ουλικά, στις ρίζες των δοντιών. Ετσι απομακρύνουμε τους ιστούς που έχουν μολύνθεί με μικρόβια, καθαρίζοντας καλά την περιοχή. Ακολουθεί η συρραφή των ούλων.

2. Χειρουργική μείωση θυλάκων/αφαίρεση οστικών βλαβών

Μετά τη διάνοιξη των ούλων απομακρύνουμε την πέτρα-τρυγία που βρίσκεται υπό-ουλικά, στις ρίζες των δοντιών. Επίσης απομακρύνουμε τους ιστούς που έχουν μολύνθεί με μικρόβια, καθαρίζοντας καλά την περιοχή. Τροποποιούμε το σχήμα του οστού και των μαλακών ιστών στην περιοχή για να αποτρέψουμε την επαναδημιούργια θυλάκων και ακουλουθεί η συρραφή των ούλων.

3. Διάνοιξη κρημνού για απόξεση και αναγέννηση οστού

Μετά τη διάνοιξη των ούλων απομακρύνουμε την πέτρα-τρυγία που βρίσκεται υπό-ουλικά, στις ρίζες των δοντιών. Ετσι απομακρύνουμε τους ιστούς που έχουν μολύνθεί με μικρόβια, καθαρίζοντας καλά την περιοχή. Η μορφή που έχουν κάποιες βλάβες μας δίνουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε υλικά (μοσχεύματα/μεμβράνες) που θα βοηθήσουν στην ανάπλαση των κατεστραμμένων ιστών. Τα υλικά τοποθετούνται και ακολουθεί η συρραφή των ούλων.

Τις περισσότερες φορές γίνεται ένας συνδυασμός των παραπάνω τεχνικών. Σε κάθε περίπτωση σκοπός μας είναι η αποκατάσταση της υγείας στους περιοδοντικούς ιστούς και η διατήρησή τους σε αυτήν την κατάσταση.